مکتوبات / رؤیابین / یادداشتی از علیرضا ذیحق

   علیرضا ذیحق

مکتوبات

رؤیا بین

تالاری که به مسجدی می مانَد و همه کفش خود را هنگام ورود در می آورند . همه به دیدار مرد لمپنی می آیند که مال و منالی دارد و من اور را از کودکی می شناختم و دوسال پیش مرده بود . او در اعلانی بیان کرده که کسی یارای زور آزمایی با او ندارد و اگر کسی حریف اوست به مصاف اش بیاید . من هم راه ام به آنجا افتاده بود . کنارش نشسته بودم .

یادداشتی بر رمان " درخت انجیر معابد " از احمد محمود / علیرضا ذیحق

  علیرضا ذیحق

کتابها و یادداشت ها

درخت انجیر معابد

احمد محمود

چاپ ششم – 1385

انتشارات معین – تهران

رمان " درخت  انجیر معابد " از احمد محمود ، با توجه به ابعاد ژرف ضمیر ناخود آگاه در خلق این اثر و مفاهیم سمبولیک اش ، چنان سحر آمیز و کوبنده تمام می شود که خواننده را شدیداً غافلگیر می کند . برای یک اثر خلاقه ی رئالیستی ، این پایان شگرف ، جز جادوی قلم در ورود به ممنوعه های اجتماعی روزگار ، جز جادوی قلم چیزی نمی تواند باشد .