جیره / شعر / علیرضا ذیحق

                            

                                                                                         علیرضا ذیحق

جیره

وقتی که هر زایشی را

افولی هست

فاصله هیچ مهم نیست

تا بجنبی

میلاد و مرگ

کنارهم جا می گیرند .

                            

                                                                                         علیرضا ذیحق

جیره

وقتی که هر زایشی را

افولی هست

فاصله هیچ مهم نیست

تا بجنبی

میلاد و مرگ

کنارهم جا می گیرند .

انگار که بودن و زیستن

کوک اند با عقربه ها

و زمان ، جیره بندی ،

توشه اش عشق ، ایمان ، و آرمان

و کَمَکی مزاح.

الم اش اما

چون کوهی فراز

که آدمی را می فرساید

و غرق در مه

به قله ای چشم دارد

که رها شود

رها از درد

و آزاد از زمان .

مرگ و فرجام اش را اما

عقربه ای نمی سنجد

و بی تاریخ و گنگ جاریست

همچون عشق ، ایمان ،و آرزو

که در شعر و رگ و قصه

راهیست

 و رنگ زیستن دارد .