شعرهای مارال ذیحق

 

شعرهایی از مارال ذیحق

1

توبیا

گلها که تورا ببینند

پا پس می کشند.

2

ماهی قرمز 

گاهی خودش را به تُنگ میزد

گاهی به زندگی .

3

انگار فصلی میان فصل‌ها گم شده است

که دل ها را قراری نیست . 

4

هر چه بیشتر فکر میکنم میبینم

این ما هستیم که سپری می‌شویم نه روزها

5 

چه بیهوده انتظار یست آمدن بهار 

وقتی یادت

در زمستان هم گل می‌کند.

6 

رنگ شاهنامه را به خود ندیده بود 

ولی حماسه ها می آفرید مادر.