مکتوبات / فردای آدمی / یادداشتی از علیرضا ذیحق

  مکتوبات / فردای آدمی / یادداشتی از علیرضا ذیحق

فیلم های هالیوودی بال در بال خیال و بی هیچ حد ومرزی در گستره خیال ، هرچه را که عنصر خیال می آفریند به تصویر می کشند . خیالهایی که بی شک واقعیت های فردا را خواهند ساخت و هرچه را به تصویر و تصور در می آ ورند روزی  تحقق خواهد یافت . آنچه را که روزگاری انسان می اندیشید و خیال اش را در سر می پرورید ، واقعیت های امروز مارا شکل داده و فرداها را نیز همین تخیلات امروز خواهد ساخت . اما فردا  ها و پس فرداها ، به استناد آنچه تصویرش را داریم  نه دنیای مینیاتوری قصه های کهن  و بهشت موعود، بلکه شبه ِ دنیایی آخرالزمانی خواهد بود که زورمندان ،آدمیان و جهان را به آتش خواهند کشید . همچنان که امروزه هم افکار ارتجاعی  و بیگانه با ذات دموکراسی ،در قالب قدرت ها، تیم های ترور و گروه های شورشی ،با رشدی قارچ گونه به نام وطن ، باور و دین ، جان ، شرف ، ناموس و فضیلت انسانی را در هرخاکی که آن اندیشه ریشه دارد به شکلی فجیع قتل عام می کند .

مکتوبات / معجزه خاک / یادداشتی از علیرضا ذیحق

  مکتوبات / یادداشتی از علیرضا ذیحق

معجزه ی خاک

" معجز " ، نام شاعری است از" شبستر" که وقتی او در آنجا می زیست قصبه ای کوچک و دور از راه های اصلی بوده است . او پنج سال پیش از شروع جنگ جهانی دوم درکما ل فقر ودر میان نامهربانی های مردم دیارش در گذشته بود . حتی اجازه ی دفن اش نیز در شبستر داده نشد و آرامگه او هنوزمعلوم نیست . جرم اش آن بود که در شعرهایش ، از حقوق زنان دفاع می کرد و پته ی مقدس نمایان را رو آب می ریخت . مردم از ترس این که تکفیر نشوند نه  به عروسی دعوت اش می کردند و نه به سوگواری هاراه اش می دادند.  شهرت معجز اما بخاطر اشعارش که زود در حافظه بار می نشست و درد دردمندان بود ، در میان مردم چنان بود که حتی در کشورهای همسایه نیز نامی شناخته شده بود . روزی ازرنج او برای دانشجویان ام صحبت می کردم که یکی گفت: " تقصیر خودش بود . اوکه شانزده سال از جوانی اش را  در استانبول زیسته بود چرا دوباره به شبستر بازگشته بود که چنین بلاهایی سرش بیاید . "

رفتم تو فکروتنها جوابی یافتم بگویم این بود : " شاید دلیل اش درد غربت بود و شایدهم رسالتی که بر دوش اش سنگینی می کرد . او مبشر بیداری بود . اما یک چیزی را خوب می دانم و آن این که اگر در وطن نمی زیست . هرگز " معجز " نمی شد . حالا کپّه ی خاکی بود و تمام ."

1/3/93

هنرمندان معاصرخوی : حمید سعادتفر (کارگردان وبازیگر تئاتر ) /علیرضا ذیحق

هنرمندان معاصر خوی :

حمید سعادتفر

( بازیگر تئاتر ،سینما و تلویزیون )

حمید سعادتفر، هنرمندی است که خاک صحنه خورده و از نوجوانی تا اکنون که پا از پنجاه سالگی فراتردارد ، برای اعتلاء تئاتر در خوی ، تلاشی وافر داشته است . روزگاری در نمایش های گوهر مراد( ساعدی) بوده و زمانی نیز خالِق ِ کاراکترهای بیژن مفید ، بهرام بیضایی ودورانی نیز، با محرم زینالزاده که بایسیکلت ران محسن مخملباف بود، شا نه به شانه راه رفته است . بداهه سازی درهنر نمایش، جزو ویژگی های  کاراوست وبازی های به یاد ماندنی اش در جاودانه های ساعدی از جمله نمایشنامه های " دیکته و زاویه " ، هرگز از یاد دوستداران تئاتر آذربایجان فراموش نمی شود . او در برنامه های تلویزیونی نیز نقش های متفاوتی را ایفا کرده و از چهره های محبوب هنری به شمار می آید . خدمات فرهنگی حمید سعادتفر ، همیشه در حافظه ی دوستداران تئاتر خوی ، به عنوان یک پیشکسوت و دلسوز واقعی هنر ، گرامی است .

کتاب و کتابخوانی / یادداشتی از علیرضا ذیحق

  علیرضا ذیحق

کتاب و کتابخوانی

دروازه‌‌های شعور، فرزانگی، آگاهی، دانش و تفکر را با کتاب است که می‌توان همچون دیرباز به روی جوامع گشود و به ارضای کنجکاوی و اعتلاء توان فرهنگی انسانها همت گمارد. درعصر اینترنت و ماهواره و تکنولوژی‌های پیچیدة اطلاع‌رسانی، هنوز هم کتاب است که کاراترین وسیله برای برآوردن نیازهای فرهنگی ملت‌هاست. نیازهایی که از طریق ادارک و علم تحقق می‌یابند و این مهم، جلوه‌ی عملی به خود نمی‌گیرد، مگر به طریق تنها وسیله‌ای که جز کتاب چیزی نیست و همگان بدان دسترسی دارند.