شعری از مینو نصرت / ترجمه به زبان ترکی : علیرضا ذیحق

   مینو نصرت / ترجومه : علیرضا ذیحق

بیر بوداق آی

اینجه یومشاق دری لر

گول آچیر لیرلار

قارانلیقدا

گؤزدن گیزلی

سوموک لراوزره .

    مینو نصرت / ترجومه : علیرضا ذیحق

بیر بوداق آی

اینجه یومشاق دری لر

گول آچیر لیرلار

قارانلیقدا

گؤزدن گیزلی

سوموک لراوزره .

آی پارا

 بولوغا ساری یورویه رکن

اولدوز – اولدوز جوش تؤکوری

 چیوزه اولور

گؤیون یاناغی.

دَییرَم گؤزه

گؤزل لی ییم له

آغیز لارین دره سین ده

قایالی بیر نهیر تک

سود له دولو

 سینه م ایله .

اَملیک قوزولار

یوخو لارلاقاچاراق

بیر اؤپوشون رویاسی له

آغزیم سولانیر،

 اؤزوده نانه دادی له

هئچ بیر دوداق اولمادان

وتر تؤکمه دن هئچ بیر قوجاق دا.

نه فیکریم بیر چؤره یین دادین دا

نه خَیالیم بیر سونبولون پئشین ده

تکجه

یاغیش لارین چیلتی ییدیر

توخونور پئنجَره یه

 ایسلادیری

اود لا سویو

نسیم لرین اَس مه یی له.

آی پارانین بیر بوداقی تک

اَلیم بوم بوش

 هرآیه دن

سانکی

بیر اَووج گؤیرچین تک،

هئچ بیر زادا باغلانمادان

آلنیم دا ایزاولمادان

کؤک سالمیشام

زیتون لارین

 بوداقین دا.

 متن اصلی شعر :

مینو نصرت

یک شاخه از مهتاب

باز می شود پوست نازک

در استخوان تاریک ،

ماه به بلوغ می رسد

با جوش ها ی ستاره

بر گونه ی آسمان.

پیدا می شو م

در دره های دهان

با رودی از صخره ها

سینه ای شیر.

بره های خوا ب می پرند

رویای یک بوسه

زبان نمناک نعنایی

به نشانی از هیچ لبی ِ

و شط شرجی هیچ آغوشی .

نه طعم یک قرص نان

نه خیال ِ ِهیچ سنبله ای.

تنها

انگشتِ باران

که در عبور آتش و آب و باد

پنجره ها ، نمناک می کند.

یک شاخه از مهتاب

خالی ازآیه.

یک مشت

کبوتر

بی طوق

بر درخت زیتون.